domingo, 19 de enero de 2014

Escarabanando

O papel en branco
ten as palabras
agochadas…
é preciso
coller as lentes
en 3D
para atopalas
palabras rebrulidas
..
Hoxe é inverno
e ollo a escarabana
a través da porta
de cristal
feita de aluminio lacado..
Dicía miña nai:
Nena está escarabanando
e a min sabíame ese
nome...
Aínda me sabe,
a duzura..a sorriso, 
a pan de millo..

Aínda que a porta
de madeira...
xa non é
de madeira.
Aínda que as chancas
de madeira
xá non teñen

brasas que as quenten....

Eu sigo
vivindo no alén....
e sego
soñando
que escarabana..



No hay comentarios: