Poesía sen rima

Non borrarei
ni
ningún
dos
sentimentos
que bulen
na miña testa.

Aínda que non escoite
violas
cítaras
 ou violíns...

Aínda que
xa sexa
a dona
dos brancos cabelos.
.
Aínda que as enrugas
marquen
no meu rostro,
o reflexo
do paso do
tempo.

aínda que nesta poesía
non existan
pareados
nin cuartetos
Nin tan sequera
un pequeno
terceto encadeado....

Escribo
para min..
na noite silenciosa,
esta poesía sen rima.....