Nunca saberei
dese mar
que naceu
na terra
sen mar
Nunca poderei
mergullarme
buscando
o camiño
perdido.
Nunca atoparei
o silencio
dos meus versos
no baleiro
dese mar
parido
pola
terra sen mar..
So verei
o reflexo
da auga
que
quixo ser
espello.
1 comentario:
Lindos registos de uma alma de poeta.
Pena que o blog esteja parado. Uma pausa?
Parabéns à poeta!
Publicar un comentario