As pólas dos

salgueiros

debuxan

botóns de algodón....

Así es mi vida, piedra, como tú. Como tú, piedra pequeña; como tú, piedra ligera; como tú, canto que ruedas por las calzadas y por las veredas; como tú, guijarro humilde de las carreteras; como tú, que en días de tormenta te hundes en el cieno de la tierra y luego centelleas bajo los cascos y bajo las ruedas; como tú, que no has servido para ser ni piedra de una lonja, ni piedra de una audiencia, ni piedra de un palacio, ni piedra de una iglesia; como tú, piedra aventurera; (León Felipe)

Hoxe, síntome..pedra

Do mundo virtual

Busquei aí.....

intentando

escapar da realidade,

busquei aí.....

no mundo virtual

e o virtual

tornouse real,

real a soedade

a tristura

as bágoas...

Onde vou?

camiño sen rumbo

non sei

se de verdade

EXISTO!!!!!

Ai..!!! meu amor
quen che dixo a ti,
que a flor do toxo,
chamase "alecrín"?

Do frío

Cuspe,

bágoa,

medo,

frío

silenzo,

frío outra vez,

os ósos tiritando de

frío....

as mans xélidas de

frío...

esperando...

polo sol da invernía,

esperando...

que quente...

un pouquiño

De luces e sombras

Os días eternos....

escaparme,

fuxir,

esconderme....

As luces son sombras....

eu perdín a miña,

fai tempo,

agora, todos me ven...

Necesito atopala

Necesito ser sombra.....

Cristais swarovski

Os cristais eswarovski,

da neve

pintan de branco

a paisaxe impoluta.

A neve

cubre de algodón

as polas núas

da figueira aterida

Do outono

O vento leva as follas

do carballo aterido de friaxe

follas pintadas de cores

outonais......

viaxando entra bretemas

que tapan a paisaxe........

O vento zoa.....

por entre as tellas,

foxe o silenzo..........

Conversas

Xa chegou a primavera...sabes Tula?...andiven mirando e atopei unhas flores preciosas,son para ti, Tula.Cando cheguei..pensei en por unha, acá, no meu recuncho particular....... ti non estas..e o Pancho ollábame tristeiro.
Non fun capaz de miralo...porque él sabe e non pode falar.....Que che fixeron???????

Tula

Estou esperando..
desesperada

Estou ollando
sen ver

Estou berrando
sen verbas xa....

Coas miñas bágoas
farei un río
de auga doce
e ti virás bañarte
cada día....

Tula ven!!!!!!!!!

sen verbas

Esquecéronseme as verbas.... fico muda dende

hai tempo....

só teño un mar
de bágoas infinito..dende
hai tempo....

afóganme...esnaquízanme
..dende hai tempo...

A miña verba só é bágoa.....

do medo

medo os meus medos....
medo a pensar...
medo a escribir...
medo a falar.....

medo a vivir...
medo a soñar.....
medo a cada día...
medo a cada noite..

medo o Medo.......

falo no nome de todos eles

A lingua....a miña lingua
a lingua dos avos..
que xa non estan...

A lingua na que aprendin
a dicir nai..pai..quérote
bolboreta...paspallas..

A miña lingua desprestixiada
A miña lingua ultraxada.

No nome dos que non están
loitarei sen descanso
ata que os meus
folgos.....mo
permitan.....polos meus avos...por todolos antergos..que gardaron e coidaron o millor tesouro...

insomnio

Non podo durmir.....a noite faise longa, moi longa...
... miles de buitres callados van escondiendo sus alas....
os ollos estan cansos..pero non son quen de cerrarse
Teño medo cada día a chegada da noite.....
Teño medo a que xa non poida durmir máis...
Teño medo os meus eternos ..medos..
Teño medo desta eterna soedade...que me acompaña
noite e día...
Eu falo..eu contesto ...
Non hai ninguen....pregunto...


Jour après jour les jours..s,en vont.....

de profundis

Xa non estás....fúcheste quedamente...en silenzo...aqui todos os que te querian verran polas esquinas rotos dunha dor incontrolable....tiveches unha vida larga..pero a eles paréclles tan curta ....enchias todo, co teu sorriso, co azul da túa mirada...e eles,..agora.. os teus....non se afán ,buscan o teu azul en todolos recunchos...pero aínda non sen quen de atopalo...eu véxeto neles, son tantos e en cada un deixaches a tua pegada...por iso eu sei que non te fuches de todo estas latexando en todos os que te queren.....e son tantos.....!

siluetas de papel

siluetas de papel.
pedaleando..
caricaturas,xiran
feitas a presa
con lapis 2B.......

.xiran..- xiran
movense,
pasean,
rin,
falan,
miranse,

escoitanse....

siluetas de papel.....necesitanse.......

branco sobre branco

A pintora esboza o que pode ser o seu último cadro......quere enchelo todo él dunla luz,da que ela carece,escápaselle das mans...esa luz que ela precisa para pintar vaina deixar inpresa na sua obra
branco sobre branco......siluetas desdibuxadas......amandose...un amor q xa non pode ser, q xa hai tempo...q o frio das palabras quedas,absorvéronnos.....non teñen que decirse.. perderon a luz...nunha noite sen lúa...nunha noite escura.....buscáronse e non se atoparon...seguían xuntos polo costume ou quizás porque tiña medo non atopar as sabas quentes.cando o seu corpo tiña o frío do inverno.........

Tristeza de amor......un xogo cruel

A nena

A nena,hoxe está leda ,leva unha cinta no pelo,a súa nai púxolla para sacar a foto,peinouna con moito aquel.....e tamen lle colocou o bolsiño branco que lle trouxeran as tías de Suíza cando viñeran polo Nadal....
A nena saca un sorriso e mira para camara..díxolle a súa nai que esa foto ianlla mandar a seu pai...que está lonxe mais alo do mar......
O que non sabe a nena aínda e que...... os seus olliños nunca coñecerán o seu pai.......

Arumes de flores

De moitas cores
as flores
góstanme...
de papel,de plastico
debuxos de flores...
soños de flores
flores virtuais,flores reais
esbozos de flores
flores para amar ....
flores para regalar
os meus ollos cubertos de
flores...
o meu corpo
de flores cuberto
............................
flores que non son capaz de ulir
flores en blanco e negro
algun dia ....a mais sinxela
de todas deixarame o seu
arume......
algun dia serei capaz de ulir.....

eternamente imprecisa

Son eternamente imprecisa
erro tras erro.......
a cabeza chea de soños incumplidos
bolboretas de seda
non q1ueren sair
do seu niño de aceiro...

son eternamente pesimista
día tras día......
o pensamento cheo de ideas preconcebidas
bolboretas de frío
chegadas do eterno
pesadelo da vida......

son eu asi....neste existencialismo
son eu asi....neste eterno vacío